บัก - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
บัก คำว่า บัก หมายถึง ภาษาอีสาน ที่เป็นภาษาพูดคำว่า บัก ถ้าเป็นลักษณะนามของภาษากลางคือ เขาคนนั้น คนนั้น หรือ คนมักจะชอบพูดว่า คนนั้นเป็นใคร แต่ถ้าเป็นทางอีสานพูดกันก็มักจะพูดว่า บักอั่นนั้นแม้นไผ่
บัก คือ ลูกไม้ หรือผลไม้ ถ้าจะเรียกคน ก็ จะใช้กับ ผู้ชาย อายุน้อย ๆ เท่านั้น หล้า ก็คือ ล่าสุด หมายถึงลูกคนสุดท้อง บักลห้า จึงใช้เรียก ลูกชายที่ยังเป็นเด็กเล็ก ๆ บักต้องแล่ง บัก ภาษาอีสาน · บัก แปลว่า คําเรียกชายที่เสมอกันหรือตํ่ากว่า · บัก แปลว่า เป็นคำเรียกชื่อชายที่มีอายุเสมอกันหรือต่ำกว่ากันว่า บักสี บักสา บักมี บักมา ถือว่าเป็นคำพูดพื้นๆ ไม่หยาบคาย
บัก คำว่า บัก หมายถึง ภาษาอีสาน ที่เป็นภาษาพูดคำว่า บัก ถ้าเป็นลักษณะนามของภาษากลางคือ เขาคนนั้น คนนั้น หรือ คนมักจะชอบพูดว่า คนนั้นเป็นใคร แต่ถ้าเป็นทางอีสานพูดกันก็มักจะพูดว่า บักอั่นนั้นแม้นไผ่
บักเว่อ บัก คือ ลูกไม้ หรือผลไม้ ถ้าจะเรียกคน ก็ จะใช้กับ ผู้ชาย อายุน้อย ๆ เท่านั้น หล้า ก็คือ ล่าสุด หมายถึงลูกคนสุดท้อง บักลห้า จึงใช้เรียก ลูกชายที่ยังเป็นเด็กเล็ก ๆ
บัก ภาษาอีสาน · บัก แปลว่า คําเรียกชายที่เสมอกันหรือตํ่ากว่า · บัก แปลว่า เป็นคำเรียกชื่อชายที่มีอายุเสมอกันหรือต่ำกว่ากันว่า บักสี บักสา บักมี บักมา ถือว่าเป็นคำพูดพื้นๆ ไม่หยาบคาย